ΜΙΑ ΕΥΧΗ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ

τελευταία νέα… https://septeblog.wordpress.com/2010/12/27/finals/

ΠΑΡΑΤΑΣΗ – ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΕΩΣ 9 ΔΕΚEΜΒΡΗ

e-mail αποστολής αρχείων septelogin@hotmail.com

“ΜΙΑ ΕΥΧΗ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ”

Ο ΣΕΠΤΕ καλεί τα μέλη του να συμμετάσχουν στο εικαστικό δρώμενο “μια ευχή για το νέο έτος”.

Ας ανταλλάξουμε ευχές μέσα από την τέχνη που έχουμε μέσα μας.

Ο κάθε συνάδελφος μπορεί να συμμετέχει με μία ή περισσότερες συμμετοχές καταθέτοντας δικές του ψηφιακές φωτογραφίες με οποιοδήποτε θέμα τους εκφράζει σχετικά ή φωτογραφίες δικών τους έργων ζωγραφικής ή φωτογραφίες έργων γλυπτικής, ξυλογλυπτικής ή οτιδήποτε άλλο τον εκφράζει, εργόχειρο, γραφιστική ακόμα και φωτογραφίες χώρων που έχουν διακοσμηθεί από τον ίδιο ή και φαγητών που έχει μαγειρέψει και μέσα από αυτό το έργο να εκφράζει μια ευχή για το νέο έτος. (Πχ εύχομαι το 2011 γαργαλιστικές γεύσεις να σε συνοδεύουν σε κάθε γεύμα σου – φωτογραφία φαγητού). Η ευχή θα συμπεριληφθεί επίσης στο έργο και η πρωτοτυπία της θα δώσει επιπλέον πόντους στη συμμετοχή.

προδιαγραφές αρχείων: οριζόντιο Α4, διάσταση 29.7cmΧ21cm – ανάλυση 200dpi

ή απλά αποστείλατε το μεγαλύτεο αρχείο που έχετε και θα φροντίσουμε για την μετατροπή του

για οποιαδήποτε βοήθεια ή απορία επικοινωνήστε με την έφορο κα Μιχαλοπούλου τηλ 3521

e-mail αποστολής αρχείων septelogin@hotmail.com Θέμα: Για το εικαστικό δρώμενο: Μια ευχή για το νέο έτος

Οι ψηφιακές φωτογραφίες θα  εκτυπωθούν ως ευχετήριες κάρτες εξωτερικά. Εσωτερικά θα τυπωθεί η ευχή. Ο διαγωνισμός έχει μεγάλη συμμετοχή και μετά από αιτήματα συναδέλφων η ημερομηνία λήξης κατάθεσης είναι η Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010

Τα έργα θα εκτεθούν στο διαδίκτυο και από αυτά θα επιλεγούν 12 τα οποία θα λάβουν 200 ευρώ χρηματικό έπαθλο έκαστο αλλά και θα διακοσμήσουν το ημερολόγιο του ΣΕΠΤΕ για το 2011

Υπάρχει η δυνατότητα επίσης τα έργα να τυπωθούν σε καμβά 40Χ30 και να διακοσμήσουν τους χώρους του συλλόγου δημιουργώντας έτσι μια μικρή μόνιμη έκθεση

Οι πληροφορίες θα αναβαθμίζονται καθημερινά στο blog.

Ελένη Μιχαλοπούλου, έφορος ΣΕΠΤΕ

επικοινωνία εσωτερικό τηλ: 3521

ένα αλλιώτικο γράμμα στον κύριο Διοικητή

Κύριε Διοικητά…
Αν είσασταν φίλος μου θα σας έγραφα ένα γράμμα…
όχι ότι δε μπορώ και τώρα αλλά θέλω να μιλήσω οπως θα μίλαγα σε ένα φίλο… απο καρδιάς… κι όχι με τα σεις και τα σας…

Κύριε Διοικητά…
ας πούμε πως είστε φίλος μου γιατι θέλω να σας γραψω αυτο το γραμμα…

Κύριε Διοικητά
γιατί αφήνεις στην Τράπεζα σου να διευθύνουν άτομα που χρησιμοποιούν την θέση τους, αντί των ικανοτητων τους, για να επιβαλλουν εξουσία; Γιατί μια γυναίκα… ένας άντρας… να μπορεί να απειλεί ευθέως πως αν δεν περάσει η γραμμή της θα γίνει… το κακό. Αυτό πάντα υποννοείται έχω προσέξει… πάντα αόριστα, έτσι ώστε να συναντάει στον καθένα τον χειρότερο εχθρό που έχει μέσα του…

Πως γίνεται κύριε Διοικητά να το κάνουν με τόσο θράσσος χωρίς κανένα φόβο; Δεν είναι παρανομία; Δεν είναι αδικία; Δεν φοβούνται πως αν μη τι άλλο θα χάσουν τη θέση τους το λιγότερο χρησιμοποιώντας αυτές τις τακτικές; Αυτούς έχεις κύριε Διοικητά να καθοδηγούν την Τράπεζά σου; Μπορούν πραγματικά να ικανοποιήσουν τις φιλοδοξίες σου αυτά τα άτομα; Με το κενό τους τι μπορούν να προσφέρουν;

Κύριε Διοικητά μπήκα στο γραφείο του και δε με είδε μπροστά του. Είπε πως δεν με εκτιμάει. Πως τον είχα απογοητεύσει παλιά. Είπε πως έβαζα σε προτεραιότητα τα προσωπικά μου. Δεν ξέρω τι σημαίνει αυτό. Είπε κι άλλα. Είπε δεν θα γίνω προϊστάμενος ποτέ. Είπε κι από την άλλη πως ξέρει πόσο καλή δουλειά κάνω. Μα να! Τόσες δουλειές που γίνανε είναι εδώ στο γραφείο του πάνω ακόμα. Τις αγάπησε! Τις πήρε! Τις κράτησε ολοδικές του! Κύριε Διοικητά δεν καταλαβαίνω.

Μήπως είμαι ο πατέρας που τον απογοήτευσε; Μήπως το παιδί του, που πάντα τον απέρριπτε; Δεν ξέρω τι βλέπει κύριε Διοικητά αλλά δεν βλέπει εμένα. Είναι τυφλός. Με απειλεί. Μου υπόσχεται πως δεν θα προαχθώ ποτέ. Κάτι λέει του έκανα πριν από πολλά χρόνια…. και δεν καταλαβαίνω. Ούτε αυτός θυμάται τι.

Δεν θέλω κύριε Διοικητά να συνεχίσω να αδιαφορώ για το παράλογο αυτό μίσος. Δεν θέλω να δέχομαι άλλο αυτή την αδικία. Δεν θέλω να είμαι το φάντασμα που τους απορρίπτει και τους πονάει άλλο πια.

Θέλω να είμαι εγώ! Να με δεις αυτός που είμαι. Να μπορέσεις να χαμογελάσεις με την καλή δουλειά μου. Να μπορέσεις να χαρείς με την προσφορά μου. Θέλω να πάρεις αυτά τα σκοτεινά πλάσματα που στοιχειώνουν την Τράπεζά σου μακρυά μου. Θέλω να ανοίξεις τα παράθυρα να μπει το φως. Να ακουστεί η φωνή σου.

Κάτω απ τη σκόνη η Τράπεζά σου λάμπει κύριε Διοικητά. Τα σμαράγδια σου κλαίνε καλά κρυμμένα στις γωνίες. Οι απειλές των αντιπροσώπων σου τους σκιάζουν αλλά συνεχίζουν να σε κοιτάνε. Ευθέως στα μάτια. Σαν να σαι φίλος κύριε Διοικητά

ανακοίνωση – διαγωνισμός με χρηματικό έπαθλο – εικαστικό δρώμενο (για τα μέλη του ΣΕΠΤΕ μόνο)

“ΜΙΑ ΕΥΧΗ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ”

Ο ΣΕΠΤΕ καλεί τα μέλη του να συμμετάσχουν στο εικαστικό δρώμενο “μια ευχή για το νέο έτος”.

Ας ανταλλάξουμε ευχές μέσα από την τέχνη που έχουμε μέσα μας.

Ο κάθε συνάδελφος μπορεί να συμμετέχει με μία ή περισσότερες συμμετοχές καταθέτοντας δικές του ψηφιακές φωτογραφίες με οποιοδήποτε θέμα τους εκφράζει σχετικά ή φωτογραφίες δικών τους έργων ζωγραφικής ή φωτογραφίες έργων γλυπτικής, ξυλογλυπτικής ή οτιδήποτε άλλο τον εκφράζει, εργόχειρο, γραφιστική ακόμα και φωτογραφίες χώρων που έχουν διακοσμηθεί από τον ίδιο ή και φαγητών που έχει μαγειρέψει και μέσα από αυτό το έργο να εκφράζει μια ευχή για το νέο έτος. (Πχ εύχομαι το 2011 γαργαλιστικές γεύσεις να σε συνοδεύουν σε κάθε γεύμα σου – φωτογραφία φαγητού). Η ευχή θα συμπεριληφθεί επίσης στο έργο και η πρωτοτυπία της θα δώσει επιπλέον πόντους στη συμμετοχή.

προδιαγραφές αρχείων: οριζόντιο Α4, διάσταση 29.7cmΧ21cm - ανάλυση 200dpi
e-mail αποστολής αρχείων septelogin@hotmail.com
Θέμα: Για το εικαστικό δρώμενο: Μια ευχή για το νέο έτος

Οι ψηφιακές φωτογραφίες θα  εκτυπωθούν ως ευχετήριες κάρτες εξωτερικά. Εσωτερικά θα τυπωθεί η ευχή. Ο διαγωνισμός είναι εξπρές και η ημερομηνία λήξης κατάθεσης είναι η Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010

Τα έργα θα εκτεθούν στο διαδίκτυο και από αυτά θα επιλεγούν 12 τα οποία θα λάβουν 200 ευρώ χρηματικό έπαθλο έκαστο αλλά και θα διακοσμήσουν το ημερολόγιο του ΣΕΠΤΕ για το 2011

Υπάρχει η δυνατότητα επίσης τα έργα να τυπωθούν σε καμβά 40Χ30 και να διακοσμήσουν τους χώρους του συλλόγου δημιουργώντας έτσι μια μικρή μόνιμη έκθεση

Οι πληροφορίες θα αναβαθμίζονται καθημερινά στο blog.

Ελένη Μιχαλοπούλου, έφορος ΣΕΠΤΕ

επικοινωνία εσωτερικό τηλ: 3521

αιτήματα μεταθέσεων απο το 2005

Πρόσφατα πληροφορήθηκα οτι τα αιτήματα μεταθέσεων απο το 2005 ξανα ξεσκονίστηκαν φέτος! Έλαβα με έκπληξη ένα τηλεφώνημα από την διεύθυνση διοικητικού… H υπεύθυνη για τη αρχειοθέτηση συνάδελφος ρωτούσε αν η αίτησή μου για μετάθεση ισχύει ακόμη και μου ζήτησε πρόσθετα δικαιολογητικά για να τα εξεταστεί η αίτησή μου εκ νέου!!!!!!!!

 Εν τω μεταξύ τον Ιούνιο του 2010 είχα καταθέσει και αίτηση μετάταξης όμοια για τον αντίστοιχο κλάδο. (Σημείωση: Εργάζομαι στην ΤΕ απο το 2000 και επί χρόνια ζητώ την μετακίνησή μου χωρίς να έχω λάβει καμιά αξιόπιστη απάντηση πέρα απο το σύνηθες ¨το έχουμε υπόψη μας¨ ή το κλασικό Διευθυντικό δεν περνάει από το χέρι μου)

Είναι πάγια φαίνεται τακτική της Τράπεζας να μην απαντάει σε κανέναν όπως είναι παγωμένη και κάθε αξιοκρατία και κάθε ενδιαφέρον για την διαχείριση προσωπικού.

μετά τιμής ΒΚ

Μάθε γνώσεις κι άστες κι αμα τις χρειαστείς πιάστες!

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΣΗ ΝΑ ΝΙΩΘΟΥΜΕ ΕΝΟΧΗ

 

Ολόκληρο το σεμινάριο: http://www.youtube.com/user/HliasRobertNajemy#p/c/5070CEA82E014A56/0/YI-zBXzDISM

Ο ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗΣ ΔΙΚΑΙΩΣΕ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΤΗΝ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΗΣ ΓΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΝΟ 14 Αθήνα 9/11/2010

ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΩΝ ΕΚΠΡΟΣΩΠΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ!

Ο ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗΣ ΔΙΚΑΙΩΣΕ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΤΗΝ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΗΣ ΓΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ

Ο Σύλλογός μας σταθερός στις θέσεις του και όπως ήδη έχει ανακοινώσει δεν θα επιτρέψει να γίνει καμμία περικοπή του μισθού μας. Μετά τις συνεχείς και επαναλαμβανόμενες αρνήσεις του Διοικητή της Τραπέζης Ελλάδος να μας χορηγήσει την ανωτέρω προκαταβολή, εξαναγκαστήκαμε να απευθυνθούμε σε πρώτη φάση στην Επιθεώρηση Εργασίας προκειμένου να προστατέψουμε την περικοπή του μισθού μας.

Ο Επιθεωρητής Εργασίας αφού άκουσε τα επιχειρήματα της Τράπεζας η οποία ισχυρίστηκε μεταξύ άλλων ότι η περικοπή αυτή αποφασίστηκε κυρίως για λόγους οικονομικούς απεφάνθη ως εξής:

«λαμβάνοντας υπόψη τη μακρόχρονη συστηματική χορήγηση της συγκεκριμένης παροχής, καθώς και το γεγονός ότι το ποσό της συγκεκριμένης παροχής επιστρέφεται εντός δωδεκαμήνου, έχει την άποψη ότι θα πρέπει να καταβληθεί και εφέτος. Κάνει σύσταση στην Τράπεζα της Ελλάδος να χορηγήσει κανονικά τη συγκεκριμένη παροχή».

Εμμείναμε στο αδικαιολόγητο της συγκεκριμένης περικοπής,

Ο ΣΕΠΤΕ στη FREE SUNDAY, Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ

ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΑΠΑΝΤΟΥΝ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ FREE SUNDAY

ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΤΗΣ ΤΤΕ ΑΠΑΝΤΟΥΝ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΤΗΣ “F.S.” (επιλέξτε τη σύνδεση για να δείτε το άρθρο στη “F.S.”)

Aξιότιμοι κύριοι,

Διαβάσαμε το δημοσίευμα της εφημερίδας σας (free sunday 7.11.2010) που μιλάει για εξαιρετικά προνόμια των υπαλλήλων της Τραπέζης Ελλάδος. Οφείλουμε να απαντήσουμε στην ατυχή αυτή εκτίμηση απορώντας πως και για ποιο λόγο βγήκαν αυτά τα αναληθή συμπεράσματα. Πιστεύουμε ωστόσο πως η εφημερίδα σας ως ελεύθερη θα δημοσιεύσει και την άλλη όψη έτσι ώστε, έως ένα σημείο, να διορθωθεί η λανθασμένη αντίληψη που έχει δημιουργηθεί.

Δεν είναι πιθανόν γνωστό και θεωρούμε το συμβάν ως ευκαιρία για να σας γνωστοποιήσουμε πως στην Τράπεζα της Ελλάδος υπάρχουν χαμηλόμισθοι που δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν ούτε στις βασικές τους ανάγκες.

Οι νεοπροσληφθέντες έχουν μικτό μισθό 800 – 1100 ευρώ το πολύ (πρόκειται  για υπαλλήλους με μεταπτυχιακούς τίτλους και διδακτορικά) και εαν υπολογίσει κανείς και τις τεράστιες κρατήσεις

κάθε εμπόδιο σε καλό

Θέλω να ευχαριστήσω θερμά τη Τράπεζα που ορίζει συγκεκριμένους προϊστάμενους οι οποίοι είναι τόσο ανίκανοι να κρατήσουν κάποια  ισορροπία….

που τόσο ξεδιάντροπα διαδίδουν ψεύδη νομίζοντας έτσι πως θα αναγνωριστούν καλύτερα οι ίδιοι…

που χάνεται κάθε ευκαιρία να χρησιμοποιήσω τις μη επιθυμητές ικανότητές μου για την ίδια.

αλλά ευτυχώς… για μας… μπορώ να καλλιεργηθώ και να δημιουργήσω στο μέγιστο των δυνατοτήτων μου σε άλλους τομείς, προς όφελος των υπαλλήλων. Και πάλι ευχαριστώ.

Κανονισμός Διαχείρισης Αιτημάτων: what is that?

Αναρωτιέμαι… για ποιο λόγο άραγε να μην υπάρχει κανονισμός που να διέπει τις λειτουργίες ενός τμήματος;

Για ποιο λόγο να μην υπάρχουν ξεκάθαρες πρακτικές και ενέργειες σε σχέση με το πώς θα εξυπηρετούνται τα αιτήματα των υπαλλήλων; Κυρίως αναρωτιέμαι από πού κι ως που είναι αυτό το ευνόητο και θεωρείται δεδομένο και για ποιο λόγο να το δεχόμαστε;

Για ποιο λόγο οι απαντήσεις στα αιτήματά μας να είναι ένα θέμα «ρευστό» και να μην γνωρίζουμε εάν θα τις πάρουμε ποτέ ή να τις παίρνουμε μόνο προφορικά; Εμείς δεν χρειάζεται να κάνουμε εγγράφως το αίτημά μας; Δεν πρέπει λοιπόν να λαβαίνουμε εγγράφως τις απαντήσεις μας; Εμείς δεν έχουμε περιορισμούς σε σχέση με ημερομηνίες και χρόνους; Δεν θα έπρεπε να υπάρχει ένας κοινός κανονισμός για όλους που να ορίζει το πότε θα λάβουμε μια απάντηση; Δεν θα πρέπει να ενημερωνόμαστε τουλάχιστον για το πότε θα δύναται η Τράπεζα να μας απαντήσει κι αυτό φυσικά σε λογικά πλαίσια;

Πως ακριβώς θεωρείται υπεύθυνη κι ακριβής μια απάντηση όταν βασίζεται στο λόγο ενός υπαλλήλου που σήμερα είναι εν ενεργεία κι αύριο δεν θα είναι; Υποκρύπτεται άραγε τίποτα; Πως ακριβώς θα διεκδικήσει ο υπάλληλος το δίκαιό του από μια πιθανή παρατυπία ή τέλος πάντων κι από ένα πιθανό λάθος ή μια περίπτωση άνισης μεταχείρισης;

Και τέλος πάντων για ποιο λόγο να εξυπηρετούνται επιλεκτικά και κατά την κρίση του καθενός επικεφαλή αυτού του τμήματος; Ο σύλλογος δεν είναι εδώ για να παρακαλάει την κάθε υπηρεσία να κάνει το καθήκον της και να επιτυγχάνει μεταχείριση με διάκριση για τα μέλη της. Ούτε έχει παρόμοια  θέση με την εξουσία και  επιλέγει ποιος θα λάβει αυτό που δικαιούται και ποιος όχι.

Ας αναρωτηθούμε… εάν δεν υπάρχουν κανονισμοί, λογικό δεν είναι ο κάθε σύλλογος να εξαναγκάζεται να χρησιμοποιεί τις πρακτικές της διοίκησης; Μήπως είναι κι αυτή μια μέθοδος να στραφούμε ο ένας απέναντι στον άλλον και να καταργηθούν τελικά τα σωματεία και η υποστήριξη των εργαζομένων;

Μα για ποιο λόγο παράδειγμα η Διεύθυνση Πληροφορικής να έχει Διαδικασία Διαχείρισης Αιτημάτων (Εγκύκλιος 444 /29.3.2010) και το τμήμα Εξέλιξης Προσωπικού να μην έχει απαντήσει αίτημά μου εγγράφως από το 2005; Κι όχι μόνο δικό μου… να είναι πάγια τακτική του τμήματος να μην απαντάει εγγράφως σοβαρότατα ζητήματα συναδέλφων; Αλλά και να μην υπάρχει σχετικός κανονισμός διαχείρισης αιτημάτων;;;;;;;;

Ελπίζω αυτή τη φορά η εγκύκλιος που έχει εκδοθεί για καθορισμό κανονισμών εργασιών τμημάτων να γίνει σεβαστή και να περιέχει ΑΥΤΑ ΤΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ! Ελπίζω οι υπεύθυνες διευθύνσεις να φροντίσουν πραγματικά έτσι ώστε να τηρηθεί το αίτημα της σύνταξης κανονισμών κι όχι απλά να την έχει εκδώσει έτσι για το θεαθήναι!

Φυσικά αυτοί οι κανονισμοί χρειάζεται να είναι δίκαιοι, εφικτοί και φιλικοί προς τον εργαζόμενο.

Στην τελική αναρωτιέμαι… είμαστε μέλος του Ευρωσυστήματος με την σοβαρότητα που αρμόζει; Ή έτσι το βάλαμε στο λογότυπό μας;;;

Πόσο πάει η ξεφτίλα;

Πόσο πάει η ξεφτίλα;

Είναι μέρες τώρα που αναρωτιέμαι και έχω ξεχάσει ποιο ήταν το αρχικό ερέθισμα για αυτή τη σκέψη μιας και κάθε μέρα που περνάει κι ένα καινούργιο γεγονός δίνει ψωμί σε αυτό το ερώτημα;

ΠΟΣΟ ΠΑΕΙ Η ΞΕΦΤΙΛΑ; Τι κόστος έχει;

Ίσως μια θέση υποδιευθυντή; Μια εξυπηρέτηση για το παιδί; Μια απάντηση σε κάποιο αίτημα που την δικαιούσαι έτσι κι αλλιώς; Ή μήπως κάτι παραπάνω…

Παρατηρώ κόσμο που επιδεικτικά ξεφτιλίζεται έτσι ώστε να έχει μετά το πρόσχημα σε κάποιον που ίσως του χαρίσει κάτι από αυτά που θα έπρεπε να πάρει έτσι κι αλλιώς.

«Να κοίτα! Για σένα τι περνάω… Κλαψ Κλαψ… Κοίτα τώρα τι λέει ο κόσμος» Καταντήσαμε σήριαλ. Τουρκικό, βραζιλιάνικο ή και ελληνικό (μη μένουμε πίσω στη κλάψα υψηλής τηλεθέασης… φτιάξαμε και δικό μας – Το Νησί – άσχετο)

Εν τέλει κοντεύω να μας διαχωρίσω σε

• αυτούς που έχουν υψηλή ικανότητα φανερής αυτοξεφτίλισης – επειδή λαμβάνουν τα μισά από αυτά που δικαιούνται θεωρούν τους εαυτούς τους προνομιούχους
• αυτούς που δεν το αντέχουν και σιωπούν, κοροϊδεύοντας τον εαυτό τους κοιτώντας τα χειρότερα και λέγοντας είμαι μια χαρά… άλλο αν το σώμα και η ψυχή τους στέλνει κάθε λίγο και λιγάκι στο γιατρό, μέση που πονάει, μαλλιά που πέφτουν, κιλά που αυξάνονται, δέρμα που ψοφάει κάθε μέρα όλο και πιο πολύ… ναι μωρέ μια χαρά είναι…
• σε  αυτούς που δεν αντέχουν κι όλο λένε θα φύγουν. Μετά ντρέπονται και το καταπίνουν, μετά πάλι θα φύγουν κλπ κλπ – κάπου στα ενδιάμεσα κοροϊδεύουν κι αυτούς που λένε πως θα φύγουν κλπ κλπ
• και σε αυτούς που τεντώνει τόσο το σκοινί που λένε «κι αν φύγω… χειρότερα δε θα ναι! τι θα χάσω άμα ζητήσω;» και …επαναστατούν. Ζητάνε δηλαδή τα απλά πραγματάκια που ο καθένας πρέπει να έχει και που οι περισσότεροι νομίζουν πως πρέπει να στρώσουν %#@ για να τα αποκτήσουν.

Και τι γίνεται τελικά… Τα παίρνουν. Έτσι απλά.

Η τρομοκρατία και το όλο κλίμα έχει ένα σκοπό. Να μη ζητήσεις. Γιατί εάν ζητήσεις και το δικαιούσαι… θα το πάρεις. Απλά πράγματα. Όλες οι απειλές, τα τρομακτικά υποθετικά σενάρια έχουν μία και μόνο αιτία. ΝΑ ΜΗ ΖΗΤΗΣΕΙΣ. Γιατί αγαπητέ μου, μία θα στο αρνηθούν, δύο θα στο δυσκολέψουν, τρία θα καραξεφτιλιστούν και απλά στο τέλος θα το πάρεις.

Κρίμα να πρέπει να φτάσεις μέσα σου σε τέτοιο σημείο ψυχοφθόρο… να είσαι έτοιμος για όλα… για να κάνεις το απλό βηματάκι. Και μετά λες… αυτό ήταν;; Για αυτό το μικρούλικο εγώ παραλίγο να πεθάνω; Κι όμως ο κόπος δε πάει χαμένος. Η νίκη δεν είναι τόσο μικρή όσο φαίνεται. Τώρα έχεις κάνει το πρώτο βήμα. Έχεις σκίσει τη μαύρη ομίχλη και πίσω τελικά είναι το λιβάδι κι όχι το τέρας που όλοι ψιθυρίζουν. Ναι άξιζε. Τώρα μπορείς να ανασάνεις. Τώρα τους αφήνεις να λένε όλα αυτά τα τρομακτικά παραμύθια. Αλλά τώρα εσύ ξέρεις…

(Θέλεις να το μάθουν κι οι άλλοι… αλλά θα το μάθουν μόνοι τους κι αυτοί, όταν κι όποτε το αποφασίσουν…. Εσύ απλά το λες)