Archive

Archive for 29/10/2010

φρέσκα φρούτα στο κυλικείο με το φαγητό

Μπορούμε πάλι να παραγγείλουμε φρέσκα φρούτα με το φαγητό!!!

 

Μάθαμε πως άλλαξε προμηθευτής..

Δευτέρα… Ψητό χοιρινό με μέλι… και μήλο!!!!

Πολύ ωραία!

Σε επόμενη ανάρτηση και το εβδομαδιαίο πρόγραμμα διατροφής για ευεξία (και χάσιμο βάρους για όσους έχουν να χάσουν)

Τα καλά λόγια…

29/10/2010 1 comment

ANAK12_22october2010

Λάβαμε επώνυμα από συνάδελφό μας το παρακάτω και τον ευχαριστούμε

Συγχαρητήρια για την πρωτοβουλία του συλλόγου σας αφού  ένα κατάλληλο εργασιακό περιβάλλον επηρεάζει άμεσα την υγεία αλλά και την παραγωγικότητα μας!

Πιστεύω όμως ότι η πρωτοβουλία αυτή θα πρέπει να επεκταθεί αφού οι διαπιστώσεις των αρμοδίων της Γ.Σ.Ε.Ε. για τους χώρους του Μηχανογραφικού κέντρου ισχύουν επίσης και για χώρους-γραφεία του κεντρικού κτιρίου.

Με εκτίμηση,

Α. Λ.

Η ανταπόκριση σας είναι δύναμη για εμάς και την συνέχιση του έργου μας! Η κινήσεις μας για τον χώρο του ΜΗ.ΚΕ.ΧΑ ενεργοποιηθήκαν μετά από αιτήματα συναδέλφων στον σύλλογό μας. Δεν έχετε λοιπόν παρα να έρθετε και να θέσετε την υποψία σας για ακαταλληλότητα χώρου. Εναλλακτικά κάντε μια συγκεκριμένη περιγραφή του χώρου του ΚΚ που έχει το πρόβλημα στο μπλογκ μας.

Καιρός δεν είναι να αναλάβουμε καμιά ευθύνη;

Οι έγκυες στα τραίνα που δεν ζητάνε θέση να κάτσουν μου θυμίζουν τους συνάδελφους με προσόντα που περιμένουν να τους προσέξει η διοίκηση για να εξελιχθούν.

Μπορεί ορισμένοι να αρχίσουν το γνωστό τροπάριο για το πόσο απαράδεκτοι κτλ είμαστε που δεν έχουμε την ευαισθησία να προσφέρουμε μια θέση, αλλά πραγματικά δεν μπορώ να μην εκνευριστώ με την μητέρα η οποία όχι μόνο δεν έχει τον αυτοσεβασμό να προστατέψει τον εαυτό της, αλλά ούτε και προσέχει να περιορίσει τυχόν κινδύνους για το παιδί στη κοιλιά της. Τις περισσότερες φορές δε, που προσφέρονται θέσεις, παίρνουν αξιολύπητο ύφος και όλο “δε πειράζει” και “δε πειράζει” λένε. Για μένα αίσχος.

Όπως αίσχος είναι να βλέπω τον οποιοδήποτε ικανό συνάδελφο να γκρινιάζει χαμηλόφωνα για την κατάσταση την οποία αποδέχεται επί συνεχόμενα έτη χωρίς να κάνει κάτι.

Καιρός δεν είναι να αναλάβουμε καμιά ευθύνη; Η ενεργοποίηση στον σύλλογο δεν είναι προαιρετική. Είναι επιτακτική ανάγκη. Είναι αυτοσεβασμός.

Είναι καιρός να προστατέψουμε τον ενήλικο εαυτό μας, αλλά και το συναισθηματικό παιδί μέσα μας!